Nikt chyba nie ma wątpliwości, że laboratoryjne testy na zwierzętach są złe. Cierpią niewinne istoty w imię kolejnego tuszu do rzęs. Na szczęście już w 2004 roku na terenie Unii Europejskiej zakazano testów gotowych produktów na zwierzętach. Kilka lat później – w 2009 roku doszedł do tego zakaz testowania na zwierzętach składników kosmetycznych. Od 2013 roku nie można sprzedawać żadnych kosmetyków, których komponenty były testowane w ten właśnie sposób. 

Pochodzące z Tybetu kilkukilogramowe psiaki były niegdyś psami stróżującymi. Ta cecha pozostała w nich nadal. Są to wesołe, niezwykle mądre psy, które zrobią wiele, by zadowolić swojego opiekuna. Często mylone z shih tzu, ale są od nich nieco wyższe i mają dłuższą kufę. Pierwszy człon nazwy rasy „lhasa” to nazwa stolicy Tybetu. Początki lhasa apso sięgają 2000 lat wstecz. Wierzono, że są wcieleniem zmarłych mnichów. Hodowane były przy buddyjskich świątyniach, jednak nie można było ich sprzedawać. Podarowane w prezencie, jako wyraz uznania, trafiały na dwory bogatych kupców, arystokracji czy do pałacu cesarza. Pełniły funkcję psów do towarzystwa oraz psów ostrzegających przed niebezpieczeństwem. Wierzono, że przynoszą szczęście domowi, w którym żyją. 

Kiedy słyszy się o kooperacyjnym trening medycznym często kojarzy się on z pracownikami zoo, którzy trenują z dzikimi zwierzętami w celu przyzwyczajenia ich do zabiegów. Foki otwierają pyski i pokazują zęby, goryle podają kończyny, po czym otrzymują nagrodę. Dlaczego nie wykorzystać technik stosowanych przez opiekunów zwierząt do przyzwyczajenia naszych psów do zabiegów pielęgnacyjnych? W ten właśnie sposób powstał kooperacyjny trening medyczny.

Zauważyłeś, że twój pies ma załzawione oczy, a pod nimi tworzą się ciemniejsze zacieki? Sierść stała się przyżółcona, a może nawet brązowa? Zacieki pod oczami to problem, który może być zmorą dla opiekunów psów o jasnej szacie. Tak naprawdę mogą pojawić się u wszystkich psów, niezależnie od odcienia sierści. Najczęściej występują u ras tj. shih-tzu, maltańczyk czy york jednak nie oznacza to, że te razy „tak mają” i nie należy nic z tym robić. Faktycznie, często przebarwienia te nie są powodem do dużych zmartwień, ale warto to sprawdzić.

Chyba nie ma osoby, która nie uśmiechnie się na widok psa tej rasy. Choć na pierwszy rzut oka, mopsy mogą wydawać się wiecznie zmartwione tak naprawdę to niezwykle wesołe, żywe i towarzyskie psiaki. Ich pochodzenie nie jest do końca znane. Wiadomo jednak, że dotarły do nas z Chin. Były to psy należące do cesarza i członków jego rodziny. Posiadanie psa tej rasy było wielkim przywilejem. Przybyły do Europy najprawdopodobniej ok. 1500 roku razem z holenderskimi kupcami. Stały się wtedy ulubieńcami europejskiej arystokracji.

Nasze psy mają gorszą ostrość widzenia niż my i to nawet do 8 razy! Poza tym nie rozróżniają ani koloru zielonego, ani czerwonego, a pozostałe barwy widzą mniej intensywnie. Jednak w odróżnieniu od nas, dużo lepiej widzą po ciemku. Choć zmysł wzroku nie jest dla psa najważniejszy, to jednak o psie oczy trzeba dbać, by nasi podopieczni mogli cieszyć się zdrowymi oczami przez długie lata.

Natura wyposażyła naszych czworonożnych przyjaciół w niemal idealny zmysł węchu. Jeśli masz psa, być może zauważyłeś już, że potrafi on wyczuć coś dużo wcześniej od Ciebie. Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak funkcjonuje jego nos? Jak o niego dbać, żeby służył psu jak najdłużej? Kiedy wiadomo, że dzieje się coś niedobrego i jak sobie z tym radzić? Dzisiaj postaramy się odpowiedzieć na wszystkie nurtujące cię pytania.

W 2012 roku w Szwecji powstał projekt Yellow Dog – Żółta Wstążka. Ta międzynarodowa inicjatywa działająca w wielu krajach na świecie niedawno pojawiła się też w Polsce.

Żółta wstążka to nie ozdoba. 

Żółta wstążka, kokarda, apaszka czy nawet mucha przyczepiona do obroży, szelek lub smyczy psa nie jest ozdobą, a ma być systemem ostrzegania i być znakiem dla innych, że nasz pies nie chce / nie lubi / nie powinien wchodzić w interakcje z obcymi ludźmi czy innymi psami. Jest informacją, że nasz pies potrzebuje więcej przestrzeni. 

Mały piesek z wielkim ego. Przez swój rozmiar rzadko brany jest na poważnie, a to przecież pies z krwi i kości i nigdy nie powinien być traktowany jak zabawka. Psiakom rasy chihuahua ciężko się oprzeć.

Badania przeprowadzone przez dr Erikę Friedman wykazały, że pacjenci szpitalni, na których w domu czekał zwierzak, byli bardziej zmobilizowani do walki o życie i powrotu do siebie. Nawet do tego stopnia, że pies lub kot mobilizował bardziej od kochającego partnera czy rodziny.